Με αφορμή τη σημερινή αυτοκτονία στο σύνταγμα είπα σήμερα να αναφερθώ στον άνθρωπο και πως αυτός επηρεάζεται από την κοινωνία. Η κρίση μας έχει κάνει να σκεπτόμαστε διαφορετικά και να ερχόμαστε σε απόγνωση. Τα χρέη, οι τράπεζες και ότι έχει ο κάθε ένας καραδοκούν και δεν αφήνουν να χαρούμε ακόμη και την πιο απλή στιγμή. Αξίζει να συμβαίνει αυτό; Να κάνουμε τόσο κακό στον εαυτό μας για πράγματα και καταστάσεις που ανήκουν στο ευρύτερο πλαίσιο μιας οργανωμένης απάτης των πολιτικών προς εμάς. Γιατί να κάνουμε αυτή τη χάρη σε αυτούς; Γιατί να ξεφυσάμε; Δεν μιλάω για ανθρώπους που έχουν φτάσει σε εξευτελιστικό σημείο, έχουν εκδιωχθεί από τα σπίτια που νοίκιαζαν και δεν ξέρουν αν η επόμενη μέρα θα χαμογελάσει ξανά σε αυτούς. Αυτοί οι άνθρωποι πραγματικά δεν ξέρω πως θα τα καταφέρουν! Οι υπόλοιποι όμως πρέπει να είμαστε πιο αισιόδοξοι. Θα μου πεις ότι με τόση ανεργία και με τόσο αρνητικό κλίμα δεν μπορείς να ονειρευτείς, να κοιτάξεις το μέλλον. Δεν είναι όμως καλύτερο το να ονειροπολείς από το να αυτοκαταστρέφεσαι; Ποια είναι η γνώμη σας επί του θέματος;
0 απόψεις! Γράψε τη δική σου!:
Δημοσίευση σχολίου