Μυστήριο αεράκι, έρχεται βροχή. Το καταλαβαίνω από τη μυρωδιά. Το νιώθω από τη ψιχάλα. Ακούω τις πρώτες σταγόνες να στάζουν. Πάντρεμα αισθήσεων. Και όχι μόνο. Αισθήσεις και μυαλό γίνονται ένα. Πόσες αναμνήσεις ξυπνάνε όταν βλέπεις ή ακούς τη βροχή; Σε εμένα πολλές. Κάποτε θα έζησες στιγμές ντυμένες με μια καταιγίδα, με ένα ψιλόβροχο, συνδυασμένες με μια έντονη σκηνή, μπορεί ένα φιλί...ή ό,τι άλλο. Μπορεί καλό, μπορεί κακό. Βροχή παντού. Και το δάκρυ βροχή είναι. Αλήθεια! Σκέψου το! Ψιχάλες αναμνήσεων, μετάνοιας κ.ά που πηγάζουν από τη θάλασσα της ψυχής. Αυτό!
0 απόψεις! Γράψε τη δική σου!:
Δημοσίευση σχολίου