Μούδιασμα...

Κάποια στιγμή φτάνει η ώρα που περίμενες...
Ήξερες ότι το να μαζεύεις πράγματα μέσα σου δεν ήταν καλό...
Μια μέρα ένα απρόοπτο σε φέρνει κοντά στην έκρηξη...
Προσπαθείς να μην εκραγείς πλήρως...
Δεν σου φταίει ο άλλος...
Έχεις πρώτα να αντιμετωπίσεις τον εαυτό σου και μετά τους άλλους...
Νιώθεις περίεργα...ίσως ότι φταις, ίσως ότι δεν φταις...
Δεν έχεις καταλάβει ακόμα...

Θες να πεις πολλά...
Θες να πεις πάρα πολλά αλλά λες τα ίδια και τα ίδια...
Δεν βγαίνουν λέξεις...
Δεν έχεις οργανωμένη σκέψη...
Είχες επιλέξει να μην έχεις για μεγάλο διάστημα και έτσι ζούσες στη λήθη.
Ξαφνικά πρέπει να τα οργανώσεις...
Πώς να τα οργανώσεις όλα αυτά;...
Γιατί να τα οργανώσεις;
Θα βγει κάτι; Δεν ξέρεις...
Ή μήπως ξέρει ο άλλος; Κανείς δεν ξέρει.
Ξέρω μόνο ότι νιώθω άσχημα.
Νιώθω ένα μούδιασμα...
Δεν ξέρω αν είναι για καλό ή για κακό...
Δεν θα έπρεπε να νιώθω έτσι...
Τα μουδιάσματα σε πιάνουν για λίγο και φεύγουν...
Έτσι λένε...
Πολλές φορές, όμως, τα νιώθεις καθημερινά.
Τότε ίσως έχεις κάποια σοβαρή ασθένεια...
Δεν ξέρω τι είδους ασθένεια υπάρχει εδώ...
Δεν ξέρω καν το φάρμακο...
Ξέρω ότι κάποτε υπήρχε και τώρα δεν υπάρχει...
Και αν υπάρχει είναι η επιθυμία...
Και αν υπάρχει επιθυμία, θα υπάρχει και λύση...
Και αν βρεθεί λύση, θα βρεθεί η θεραπεία...
Μόνο να φύγει το μούδιασμα, για να σκεφτώ καθαρά.