We do not die. We are Galaxies!

Στα πλαίσια ενός συνεδρίου επιστήμης που παρευρέθηκα σήμερα μια μητέρα θέλοντας να απαντήσει στο πώς φτιάχτηκε ο κόσμος μας διηγήθηκε την ιστορία που η ίδια το εξηγούσε στον γιο της. Ο γιος της όπως όλα τα παιδιά έχουν στο στόμα ένα "γιατί" και ένας καλός γονιός όπως η κυρία αυτή προσπαθεί να δίνει σωστές απαντήσεις και όχι να λέει παραμύθια για να μείνει και κάτι στο παιδί μεγαλώνοντας.
Ξεκινώντας από την ερώτηση γιατί τα δόντια έχουν τερηδόνα έφτασαν στο πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος. Γιατί χαλάνε τα δόντια; Γιατί τροφές όπως το γάλα και η ζάχαρη τα χαλούν; Γιατί η αγελάδα τρώει χόρτο; Γιατί υπάρχει το χόρτο και ούτω κάθε εξής. Κάθε φορά η μητέρα αναζητούσε μια σωστή απάντηση. Τι να του έλεγε, όμως, στο πώς φτιάχτηκε ο κόσμος; Είναι ο Θεός; Είναι απλά το big bang; Τι θα μπορούσες να πεις για τη δημιουργία της ζωής και για τον κύκλο της που φέρνει τον θάνατο; Μια απάντηση γνώριζε το παιδί με ακρίβεια: "We do not die. We are Galaxies".