"Οι σχέσεις έχουν ημερομηνία λήξης"... σκόπιμα απουσιάζει η στίξη. Το αν είναι ερώτηση ή κατάφαση το ξέρετε εσείς.
Μια φίλη μου, μου μίλησε για ένα άρθρο που διάβασε στο internet ότι οι φιλίες για να είναι φιλίες ζωής πρέπει να έχουν υπερβεί τα 7 χρόνια. Μου το είπε την ίδια μέρα που ο κολλητός μου, πέρασε από μπροστά μου χωρίς πει ούτε γεια.
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι μυστήριες. Την μια μέρα είσαι φίλος με κάποιον και μοιράζεσαι ακόμα και τις πιο κρυφές σου ανησυχίες και την άλλη μέρα σε προσπερνά και φεύγει αδιαφορώντας πλέον για σένα. Θα μου πείτε ότι τέτοιοι άνθρωποι δεν αξίζουν να είναι στη ζωή μας αλλά αλήθεια πιστεύετε ότι αν ξέραμε όλοι πως θα καταλήξουν οι φιλίες μας ή οι ερωτικές μας σχέσεις θα δίναμε τόσα πολλά σε αυτές; Επειδή δεν γνωρίζουμε και σε κάποιες περιπτώσεις τις ζούμε και τελειώνουν άσχημα, αυτό μόνο ως βίωμα μπορούμε να το εκλάβουμε. Η χρησιμότητα αυτών, λοιπόν, είναι ίσως να μας γεμίσουν με εμπειρίες και γνώση. Γνώση που θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε τα λάθη μας και γνώση που θα μας βοηθήσει να ξέρουμε τι θέλουμε από τους ανθρώπους που συναντάμε στη ζωή μας.
Εγώ βάζω τελεία στον τίτλο και όχι ερωτηματικό αλλά όχι με μεγάλη απαισιοδοξία αλλά με αισιοδοξία ότι όλη η στεναχώρια που ζούμε και όλος ο πόνος που βιώνουμε όταν μια σχέση τελειώνει μετατρέπεται σε παράδειγμα προς αποφυγή και σε μια εμπειρία που μας βοηθά να μάθουμε καλύτερα τον εαυτό μας.
Αξίζει, λοιπόν, να δίνουμε σημασία σε όλες μας τις σχέσεις με τον φόβο να πληγωθούμε; Η απάντηση είναι αξίζει γιατί έτσι ζούμε, έτσι μαθαίνουμε, έτσι δημιουργείται χώρος για νέους ανθρώπους στη ζωή μας, οι οποίοι μπορεί να μείνουν για 2-3 χρόνια αλλά μπορεί να ξεπεράσουν και τα 7 τελικά.
Το τελευταίο διάστημα έβγαινα και διασκέδαζα αλλά μέσα μου κάτι με πλήγωνε. Από τις στιγμές που ζούσα έλειπε ακόμα ένα άτομο από δίπλα μου. Δεν ξέρω αν το απομάκρυνα εγώ ή αν απομακρύνθηκε επειδή είδε κάτι που δεν του άρεσε να βλέπει. Σημασία έχει ότι έγινε. Σκέφτηκα πολλές φορές το γιατί. Κατέληξα στο ότι η κατάσταση αυτή είναι μια φυσική διαδικασία.
Κάποιες σχέσεις επειδή δεν μπορούν να συντηρηθούν και να μείνουν όπως ήταν παλιά, απλά τελειώνουν.
Σκέφτηκα αν αξίζει να προσπαθήσω να φέρω τα πράγματα στο σημείο που ήταν παλιά αλλά στο τέλος με πλήγωσε η σκέψη ότι στο επίπεδο φιλίας που ήμουν με αυτό το άτομο πριν κάποια χρόνια δεν θα μπορούσα να έρθω τώρα αν το θέλω μόνο εγώ. Χρειάζεται να το θέλουν δύο, είτε μιλάμε για φιλίες, είτε για ερωτικές σχέσεις. Φύση είναι όλα. Αυτό σκέφτηκα και ένιωσα αμήχανα.
Μια φίλη μου, μου μίλησε για ένα άρθρο που διάβασε στο internet ότι οι φιλίες για να είναι φιλίες ζωής πρέπει να έχουν υπερβεί τα 7 χρόνια. Μου το είπε την ίδια μέρα που ο κολλητός μου, πέρασε από μπροστά μου χωρίς πει ούτε γεια.
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι μυστήριες. Την μια μέρα είσαι φίλος με κάποιον και μοιράζεσαι ακόμα και τις πιο κρυφές σου ανησυχίες και την άλλη μέρα σε προσπερνά και φεύγει αδιαφορώντας πλέον για σένα. Θα μου πείτε ότι τέτοιοι άνθρωποι δεν αξίζουν να είναι στη ζωή μας αλλά αλήθεια πιστεύετε ότι αν ξέραμε όλοι πως θα καταλήξουν οι φιλίες μας ή οι ερωτικές μας σχέσεις θα δίναμε τόσα πολλά σε αυτές; Επειδή δεν γνωρίζουμε και σε κάποιες περιπτώσεις τις ζούμε και τελειώνουν άσχημα, αυτό μόνο ως βίωμα μπορούμε να το εκλάβουμε. Η χρησιμότητα αυτών, λοιπόν, είναι ίσως να μας γεμίσουν με εμπειρίες και γνώση. Γνώση που θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε τα λάθη μας και γνώση που θα μας βοηθήσει να ξέρουμε τι θέλουμε από τους ανθρώπους που συναντάμε στη ζωή μας.
Εγώ βάζω τελεία στον τίτλο και όχι ερωτηματικό αλλά όχι με μεγάλη απαισιοδοξία αλλά με αισιοδοξία ότι όλη η στεναχώρια που ζούμε και όλος ο πόνος που βιώνουμε όταν μια σχέση τελειώνει μετατρέπεται σε παράδειγμα προς αποφυγή και σε μια εμπειρία που μας βοηθά να μάθουμε καλύτερα τον εαυτό μας.
Αξίζει, λοιπόν, να δίνουμε σημασία σε όλες μας τις σχέσεις με τον φόβο να πληγωθούμε; Η απάντηση είναι αξίζει γιατί έτσι ζούμε, έτσι μαθαίνουμε, έτσι δημιουργείται χώρος για νέους ανθρώπους στη ζωή μας, οι οποίοι μπορεί να μείνουν για 2-3 χρόνια αλλά μπορεί να ξεπεράσουν και τα 7 τελικά.
Το τελευταίο διάστημα έβγαινα και διασκέδαζα αλλά μέσα μου κάτι με πλήγωνε. Από τις στιγμές που ζούσα έλειπε ακόμα ένα άτομο από δίπλα μου. Δεν ξέρω αν το απομάκρυνα εγώ ή αν απομακρύνθηκε επειδή είδε κάτι που δεν του άρεσε να βλέπει. Σημασία έχει ότι έγινε. Σκέφτηκα πολλές φορές το γιατί. Κατέληξα στο ότι η κατάσταση αυτή είναι μια φυσική διαδικασία.
Κάποιες σχέσεις επειδή δεν μπορούν να συντηρηθούν και να μείνουν όπως ήταν παλιά, απλά τελειώνουν.
Σκέφτηκα αν αξίζει να προσπαθήσω να φέρω τα πράγματα στο σημείο που ήταν παλιά αλλά στο τέλος με πλήγωσε η σκέψη ότι στο επίπεδο φιλίας που ήμουν με αυτό το άτομο πριν κάποια χρόνια δεν θα μπορούσα να έρθω τώρα αν το θέλω μόνο εγώ. Χρειάζεται να το θέλουν δύο, είτε μιλάμε για φιλίες, είτε για ερωτικές σχέσεις. Φύση είναι όλα. Αυτό σκέφτηκα και ένιωσα αμήχανα.
0 απόψεις! Γράψε τη δική σου!:
Δημοσίευση σχολίου