Με αφορμή το νέο της βιβλίο, "Οι Σιωπές της Ενοχής" (εκδ. Ψυχογιός), η Νικόλ-Άννα Μανιάτη μιλάει στον "Ανοιχτό Ορίζοντα" για το δίλημμα που την ταλαιπώρησε και την αληθινή ιστορία που αποφάσισε να μεταφέρει σε λέξεις.
Πνευματικός άνθρωπος, με τεράστια αγάπη για την ελληνική και αγγλική λογοτεχνία και με την ανάγκη να βοηθά τον συνάνθρωπο μέσω των λέξεων της, μέσω της νοσηλευτικής (φοίτηση στο King Edward Memorial Hospital) και μέσω της εκπαιδευτικής της ιδιότητας (απόφοιτη Αγγλικής Φιλολογίας), η Νικόλ-Άννα Μανιάτη δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις. Υπογράφει το 12ο βιβλίο της και μας το παρουσιαζει στον Ανοιχτό Ορίζοντα.
Μια ιστορία που φέρνει αντιμέτωπη την ηρωίδα, Άννα, με ένα φοβερό δίλημμα. Ένα δίλημμα που την ωθεί να καταπατήσει τον ιερό όρκο του Ιπποκράτη, που με τόσες θυσίες και κόπους είχε δώσει. Τα δύσκολα παιδικά χρόνια, η φρικτή εμπειρία στα πέντε της, όταν την είχαν εγκαταλείψει με μια θεία στο ορεινό χωριό της Πάφου, η στέρηση της αγάπης και της αποδοχής που την είχαν σημαδέψει θα βαρύνουν άραγε την όποια επιλογή της; Ή μήπως μόνο η αγάπη και ο σεβασμός θα την κατευθύνουν;
Είναι τιμή μας που τη φιλοξενούμε στη γωνιά του συγγραφέα.
Για άλλη μια φορά η έννοια της αγάπης κινεί τα νήματα στο νέο σας μυθιστόρημα. Θα ήθελα να μου σχολιάσετε τις μορφές που παίρνει η αγάπη στο νέο σας βιβλίο…
Η αγάπη έχει πολλές μορφές όπως όλοι ξέρουμε. Η "Άννα" στην παιδική της ηλικία -πρώτο μέρος του βιβλίου- στερήθηκε ανελέητα την γονική αγάπη και σαν αποτέλεσμα κάποιες εμπειρίες από τη στέρηση της τόσο σημαντικής αυτής μορφής αγάπης χαράχτηκαν βαθιά στον ψυχισμό της που επηρέασαν την ενήλικη ζωή της. Είχε όμως την αδελφική αγάπη σ' αυτό το στάδιο. Μεγαλώνοντας, ενώ είχε την ευκαιρία για μια αληθινή ερωτική μορφή αγάπης, την απέρριψε σαν απόρροια των παιδικών τραυμάτων που είχαν πια διαμορφώσει τον χαρακτήρα της. Γνωρίζει την πατρική αγάπη στο πρόσωπο του ηλικιωμένου μέντορα της και μαζί με τον σεβασμό που τυλίγει αυτή τη μορφή αγάπης φτάνει στο τρομερό δίλημμα της Ευθανασίας που η όποια απόφαση -υπέρ ή κατά- θα έχει και πάλι τρομερές επιπτώσεις στον ψυχισμό της. Ακολουθεί η φιλική αγάπη και συντροφικότητα με τον σύντροφο της, (η περίεργη σχέση αυτής της αγάπης στο βιβλίο), και φτάνει αργότερα να γευτεί την ερωτική αγάπη στη λανθασμένη όμως μορφή της που την οδηγεί στο δεύτερο τεράστιο δίλημμα (φόνος ή δικαίωμα να λέγεται άνθρωπος;) και που η απόφαση της άλλαξε εντελώς την πορεία της ζωής και της καριέρας της.Και στο τέλος γνωρίζει την μητρική αγάπη για παιδιά που δεν γέννησε η ίδια, μα που της πρόσφεραν την ηρεμία ψυχής που όλη τη ζωή αποζητούσε.
"Τα αληθινά γεγονότα αφορούν ολόκληρο το α΄μέρος του βιβλίου όπως τα έζησε η ηρωίδα..."
Η ιστορία σας βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Η ηρωίδα σας καλείται να αντιμετωπίσει το δίλημμα ευθανασίας ή φόνου. Μιλήστε μας λίγο για τα γεγονότα αυτά που επηρέασαν την ιστορία σας και πως σας έδωσαν την ιδέα για να γράψετε αυτό το βιβλίο.
Ευθανασία! Ένα αμφιλεγόμενο θέμα, πολυσυζητημένο, ανθρώπινο, δύσκολο να απαντηθεί, και πολλές φορές κατακριτέο. Δεν παίρνω θέση υπέρ ή κατά, ούτε στο βιβλίο. Το παρουσιάζω ως έχει, δίλημμα ηθικό. Παραθέτω σημείο από τον όρκο του Ιπποκράτη και στρέφω την συζήτηση σ' αυτό ακριβώς το σημείο. Η όποια απόφαση της "Άννας" σαν γιατρός δεν βασίσθηκε στον ιερό όρκο, αλλά στα αισθήματα της και στην συζήτηση με τον άνθρωπο που αφορούσε το δίλημμα. Με τις επιπτώσεις αυτής της -όποιας- απόφασης να ζυγίζουν βαριά στους ώμους και στη συνείδηση.
Τα αληθινά γεγονότα αφορούν ολόκληρο το α΄μέρος του βιβλίου όπως τα έζησε η ηρωίδα. Το β' μέρος, της ενήλικης ζωής είναι μυθοπλασία, όμως περιπτώσεις "ευθανασίας" προκύπτουν συχνά γύρω μας και ορμώμενη από γεγονότα ζωής "άγγιξα" και αυτό το καυτό θέμα χωρίς προσπάθεια να επηρεάσω.
Τι θέλετε να πάρει ο αναγνώστης κλείνοντας το βιβλίο;
Σκοπός μου σε κάθε βιβλίο είναι να περνάω κάποια μηνύματα. Το πώς τα προσλαμβάνει ο κάθε ένας αναγνώστης είναι απόλυτα προσωπικό, ανάλογα με τις δικές του εμπειρίες ζωής, την ευαισθησία του, και τα συναισθήματα του. Ο κάθε ένας μας είναι μοναδικός. Όμως αυτό που θα ήθελα περισσότερο είναι, όταν κλείνει ένα δικό μου βιβλίο να τριγυρνάει για λίγο καιρό ακόμα στο μυαλό του το θέμα του, να προβληματίζεται με τις αλήθειες που θίγω έστω και αν είναι σκληρές αλήθειες ζωής, και να ευαισθητοποιείται. Όταν ένα βιβλίο το κλείνεις και λες "πέρασα ευχάριστα την ώρα μου" και το ξεχνάς την άλλη μέρα, δεν έχει πετύχει το σκοπό που γράφτηκε.
Είναι δύσκολο να δίνετε λύσεις στα διλήμματα που τίθενται κάθε φορά στα βιβλία σας;
Πολύ! Γι' αυτό πάντα στα βιβλία μου υπάρχει μεγάλη ψυχολογική ανάλυση των σκέψεων του κάθε ήρωα. Οι ενέργειες τους πρέπει να τεκμηριώνονται, να βασίζονται σε κάποιο δικό τους τρόπο σκέψης και να στηρίζονται από ψυχολογικές μελέτες που πάντα παραθέτω με απλά λόγια για να μην καταλήγουν σε ψυχογραφήματα βαρετά.
Ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία σας. Και ένα μεγάλο ευχαριστώ στους αναγνώστες που μας στηρίζουν όλους! Έχουν πάντα την αγάπη μας!
[INFO]
Διαβάστε ένα απόσπασμα από τις Σιωπές της Ενοχής εδώ.
Ακόμη, για πληροφορίες και αγορά του βιβλίου κάντε κλικ εδώ.
0 απόψεις! Γράψε τη δική σου!:
Δημοσίευση σχολίου