Θα έχω χάσει τα πάντα...

Λυπάμαι που το blog αυτό είναι τόσο προσωπικό όμως σας έχω πει ότι ένας από τους τρόπους να ξορκίζεις το κακό είναι να γράφεις για αυτό. Σήμερα, λοιπόν, αφού έκανα τη βόλτα μου και ευχήθηκα με χαμόγελο "καλό μήνα" σκεφτόμουν τον πλήρη κύκλο που κάνει ένας χρόνος.
Κάθε χρονιά μέρες όπως η πρωτομαγιά, το Πάσχα, η πρωτοχρονιά και άλλες βέβαια μας βρίσκουν σε ένα mood είτε παρεΐστικο είτε οικογενειακό. Θλίβομαι, όμως, που τυχαίνει να μην βρίσκομαι σε κανένα από τα δυο mood. Κάθε χρονιά αισθάνομαι και λίγο πιο μόνος νιώθοντας ότι δεν μπορώ να προσφέρω αυτά που άλλοτε πρόσφερα. Θες να το πεις κρίση εφηβείας που δεν έφυγε ποτέ, κρίση ενηλικίωσης, κρίση βλακείας αλλά έτσι είναι. Οι φίλοι έρχονται, οι φίλοι φεύγουν. Άλλες χρονιές είσαι σε τεράστιες παρέες και το χαίρεται η καρδιά σου άλλες πάλι όχι. Για τους λόγους του ο καθένας αποφασίζει να μεταφερθεί κάπου αλλού που ίσως εκεί περνάει καλύτερα και εσύ δεν ξέρεις τι να κάνεις, να ακολουθήσεις ή να μείνεις μέχρι το τέλος εκεί που πίστευες;

Χρόνο με τον χρόνο έχασα πολλά. Έχασα πολύ καλούς φίλους, έχασα το κέφι μου, έχασα την όρεξη μου για πολλά πράγματα που παλιότερα με γέμιζαν και με έκαναν να νιώθω χαρούμενος. Έχασα και σχέσεις που ακόμα ψάχνω να βρω ποιος έφταιξε. Τελικά τα σκέφτηκα και είδα ότι καλά έκαναν και έφυγαν. Δεν ξέρω αν πια μπορώ να προσφέρω αυτά που μπορούσα. Δεν ξέρω αν μπορώ να διεκδικήσω την αγάπη γιατί από ότι φάνηκε δεν είχα τα κότσια να το κάνω. Αν είναι να είναι πιο ευτυχισμένοι μακριά μου τότε καλά έκαναν και έφυγαν. Ακούγονται όλα λίγο δραματικά αλλά λογικά αυτά που ισχύουν τώρα, με τον νέο κύκλο μπορεί να ανατραπούν. Δεν πιστεύω ότι θα ισχύουν για πάντα. Το σίγουρο είναι ότι ισχύουν τώρα. Δεν νιώθω ότι είμαι ικανός για μεγάλα πράγματα. Δεν θέλω να περιμένουν οι άλλοι πράγματα από μένα που δεν μπορώ να δώσω. Θέλω να δω που είναι ο πάτος, να μείνω εκεί για λίγο και όταν δω ότι με παίρνει να σηκωθώ όρθιος. Προς το παρόν αφήνω τις στιγμές να με πηγαίνουν και δεν ορίζω εγώ κάτι.

Όπως είπα έχω χάσει πολλά...Αν χάσω, όμως, το χαμόγελο των φίλων που βρίσκονται δίπλα μου και με στηρίζουν αυτή την περίοδο θα έχω χάσει τα πάντα. Το πιο όμορφο που μου δίνει ενέργεια είναι το χαμόγελο τους όταν συζητάμε. Ίσως τους δίνω μια αφορμή να χαμογελούν με τον τρόπο μου. Ίσως και πάλι όχι. Σημασία έχει ότι αυτό που βλέπω εγώ είναι ότι κάνω κάποιους να χαμογελούν με την παρουσία μου και αυτή είναι η πηγή ενέργειας μου τώρα. Αν το χάσω και αυτό δεν ξέρω...