Πέμπτη 2 Ιουνίου 2016

Έτσι για λίγο...


Χαϊδεύω το παλτό σου. Το παλτό που άφησες εδώ.
Που δεν γύρισες να πάρεις με τον φόβο μήπως με δεις ξανά. Δεν πειράζει. Έμεινε για μένα εδώ και ας λείπεις εσύ. Θα μου κρατάει συντροφιά και θα είναι ο φύλακας μου στις σκιές που απειλούν να με καταπιούν. Είναι τρεις η ώρα. Σε λίγες ώρες θα σηκωθώ να πάω να πάρω έναν καφέ και να περπατήσω προς το λιμάνι, εκεί που σε γνώρισα. Κοντά στην αποθήκη Α. Έβλεπες τον Λευκό πύργο μια μέρα τόσο άσχημη, τόσο μουντή. Δεν σε πείραζε που βρεχόσουν. Ήθελες να ξεφύγεις. Αυτό μου άρεσε σε σένα. Αυτό σου άρεσε σε μένα. Ξεφύγαμε από τη βρώμα των παλιών ανθρώπων που συναντήσαμε. Έτσι για λίγο…κι ας ήταν πολύ.

0 απόψεις! Γράψε τη δική σου!:

Δημοσίευση σχολίου