Με αφορμή το νέο της βιβλίο, "Όταν Φεύγουν τα Σύννεφα", εκδ. Διόπτρα, η Άννα Γαλανού μιλάει στον Ανοιχτό Ορίζοντα για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε γράφοντας το, για τη σύνδεση του φόβου με την ελευθερία και για τις εντυπώσεις που της άφησε η περιοδεία της στη Γερμανία.
Η Άννα Γαλανού είναι από τα πρόσωπα που σπάνε τα στερεότυπα της εικόνας που μπορεί ίσως να υπάρχουν ακόμα για τους συγγραφείς. Εξωστρεφής, χωρίς να απομονώνεται, γράφει για όσα συμβαίνουν γύρω της ενώ κινείται γύρω τους. Οι ήρωες της θα σας θυμίσουν ανθρώπους που ζουν ανάμεσα σας. Μέσα από τα έξι της μυθιστορήματα, αν έχει μιλήσει για κάτι αυτό είναι η αγάπη. Και ας περνάει από δυσκολίες, ανατροπές, εξουσίες... Η ίδια αγαπάει, επίσης, να διαβάζει και να γράφει ποίηση. Το "Όταν Φεύγουν τα Σύννεφα" ανοίγει μάλιστα με την "πρώτη σταγόνα της βροχής" του Οδυσσέα Ελύτη. Σήμερα διευρύνουμε τους ορίζοντες μας μιλώντας μαζί της για το νέο της βιβλίο "Όταν Φεύγουν τα Σύννεφα"...
Ποια είναι η σπίθα που κρύβεται πίσω από τη δημιουργία αυτού του βιβλίου;
Η σύλληψη του συγκεκριμένου βιβλίου ήταν το αποτέλεσμα μιας ενδότερης αναζήτησης, ένα ψυχογράφημα πέντε ηρώων, πέντε διαφορετικών χαρακτήρων, που ζουν στο σήμερα. Ξεφεύγει από την απλή παράθεση και περιγραφή της ιστορίας τους και εμβαθύνει περισσότερο στις απόκρυφες σκέψεις και στις πραγματικές επιδιώξεις, όπως και στον πραγματικό χαρακτήρα τους. Η προσπάθεια αυτή μ’ έφερε αντιμέτωπη με ανατροπές που δεν είχα προσχεδιάσει και με γεγονότα που εν πολλοίς απογύμνωναν τους ήρωες μου, χωρίς να τους δίνουν κανένα ελαφρυντικό για τις πράξεις και τις συμπεριφορές τους. Ήταν ένα δύσκολο βιβλίο, χρειαζόταν μέτρο ώστε να μην ξεφύγω από την μυθοπλασία για να ανιχνεύσω σε δρόμους που δεν κατέχω αρκετά, εκείνους της ψυχανάλυσης.
Το βιβλίο ξεκινά με ένα δίδαγμα, να μάθουμε να ζούμε ελεύθεροι. Είναι αυτό και το μήνυμα του βιβλίου σας;
Είναι ένα από τα διδάγματα, όμως θα έλεγα πως το συγκεκριμένο που αναφέρεστε αποτελεί τον κορμό του βιβλίου. Πώς μπορούμε αλήθεια να ζούμε πραγματικά ελεύθεροι; Αυτό το ερώτημα τίθεται από τις πρώτες κιόλας σελίδες του και φυσικά η απάντηση δίνεται με πολλούς τρόπους σε όλη την διάρκεια της αφήγησης. Ο βασικότερος λόγος που ένας άνθρωπος στερεί πραγματικά τον εαυτό του από την ελευθερία είναι ο φόβος. Τρομακτικό συναίσθημα, που κάποιες φορές μας επιβάλλεται χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε. Ο φόβος αποτελεί τροχοπέδη της ψυχής, εγκλωβισμό του μυαλού και ελαχιστοποιεί την συνείδηση. Η κατάκτηση της ουσιαστικής ελευθερίας καθενός μας, έχει να κάνει με το πόσο αντιστεκόμαστε σ’ αυτόν και πως αντιδρούμε έγκαιρα απορρίπτοντας τον τελείως από την ζωή μας.
"Πιστεύω στο μοιραίο, όπως και στο απρόβλεπτο..."
Τα πράγματα τελικά γίνονται τυχαία στη ζωή μας ή είναι αποτέλεσμα κάποιας ανώτερης δύναμης;
Θεωρώ ότι μπορούν να συμβαίνουν και τα δυο. Τίποτα δεν είναι τυχαίο, όμως και τίποτα δεν γίνεται από μόνο του. Πιστεύω στο μοιραίο, όπως και στο απρόβλεπτο, άλλωστε τα έχω δει να συμβαίνουν εναλλάξ
Σας πετυχαίνουμε μόλις γυρίσατε από την περιοδεία σας στη Γερμανία. Πώς ήταν η εμπειρία αυτή;
Από την αρχή σχεδόν που άρχισαν να εκδίδονται τα βιβλία μου, είχα πολλά μηνύματα από τους Έλληνες του εξωτερικού και μάλιστα της Γερμανίας. Όταν μου ανακοινώθηκε από τον εκδοτικό μου οίκο (Διόπτρα) ότι θα πήγαινα περιοδεία εκεί, η χαρά μου ήταν πολύ μεγάλη. Η χαρά αυτή μετατράπηκε σε απίστευτη συγκίνηση, όταν είδα από κοντά όλον αυτό τον κόσμο που με υποδέχτηκε τόσο ζεστά και με τόση αγάπη. Η επικοινωνία μου μαζί τους ήταν μια μοναδική και ξεχωριστή εμπειρία. Τους ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά για την απλόχερη αγάπη και καλοσύνη τους.
Ευχαριστώ πάρα πολύ για την επικοινωνία και για τις ουσιαστικές ερωτήσεις σας. Καλή δύναμη, καλή συνέχεια. Και πάλι σας ευχαριστώ πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφή